گذری بر شاهنامه فردوسی(قسمت چهارم)

داستان پادشاهی هوشنگ:《۳ بخش》

  

هوشنگ در شاهنامه، پسر سیامک و نوهٔ کیومرث است که انتقام قتل سیامک را از اهریمن می‌گیرد و پس از کیومرث به پادشاهی جهان می‌رسد.

 فردوسی هوشنگ را برگرفته از هوش و فرهنگ می داند و در این باره می گوید:

 

گرانمایه را نام هوشنگ بود/تو گفتی همه هوش و فرهنگ بود

 

او در جای جای شاهنامه از هوشنگ با صفات انصاف و عدالت و تدبیر و هوش و بخشندگی یاد میکند.

جهاندار هوشنگ با رای و داد/به جای نیا تاج بر سر نهاد

 

بگشت از برش چرخ سالی چهل/پر از هوش مغز و پر از رای دل

 

وزان پس جهان یکسر آباد کرد/همه روی گیتی پر از داد کرد

 

یافتن آتش و برپایی جشن سده را در شاهنامه و اسطوره‌های ایرانی به او نسبت می‌دهند. او مردم زمان خود را با آبیاری و صنعت و جداکردن آهن و سنگ و ساختن ابزارِ آهنی آشنا ساخت و به ایشان کشاورزی آموخت.

در شاهنامه؛ آشپزی، پختن نان و گله‌داری از آموزه‌های او برای مردم به شمار می‌رود. پیدایشِ جشن سده نیز به هوشنگ نسبت داده می‌شود.

او نخستین شاهی بود که اهورامزدا آتش را به وی شناسانید. همچنین نخستین استخراجگرِ آهن، نخستین آهنگر و نخستین قربانی کننده است.

بر پایهٔ گفته‌های شاهنامه، وی نقشِ زیادی در یکجا نشینیِ مردم و گسترشِ شهرنشینی داشته است.

برفستان هوشنگ ,نخستین ,شاهنامه ,مردم منبع